Tweeling

Hoe hou je een identieke tweeling uit elkaar? Die vraag werd gesteld aan de zevenjarige toneeltalentjes Robin en Tijn uit Tilburg. Zonder dat de kijker het door heeft zullen ze elkaar afwisselen als Magnus in de theaterproductie Borgen.

Even begreep ik die eerste zin verkeerd. Een tweeling uit elkaar houden betekent voor mij iets anders dan ze bij de juiste naam te kunnen noemen. Na vier kinderen werd ons gezin in één klap compleet met twee jongetjes. Ze begonnen in de wieg al te stoeien, en ondanks de onverwoestbare liefde voor elkaar, vond ons moeder het af en toe welletjes. Op de achterbank in de auto probeerde ze de twee uit elkaar te houden door mij ertussen te zetten. Ik ging eronder gebukt, gelukkig alleen maar letterlijk.

Ze liepen samen naar school, elkaar iets te hard schoppend en duwend, en kwamen bijna dagelijks met een schram of bult op hun hoofd thuis.

De twee kornuiten hadden het misschien ook ver kunnen schoppen als acteur. In avontuurlijke series, want ze durfden werkelijk alles. Doken van de brug het Wilhelminakanaal in, klommen zonder angst over het Safariparkhek en speelden alle scènes na uit The Dukes of Hazzard.

Ondanks de ogenschijnlijke vete, waren ze onafscheidelijk en bij bemoeienis van anderen meer dan eensgezind.

En dat zijn ze nog, nu 46 jaar oud. De naar elkaar gerichte vuistjes zijn twee handen op één buik geworden. Niemand die daar tussen komt.

Ik hoop dat Robin en Tijn hun tijd buiten de planken avontuurlijk benutten. Elkaar duwend en plagend achterna zitten achter de coulissen. Al zullen ze elkaar iets meer moeten sparen dan mijn twee broers dat deden, want Magnus het ene uur mét en het andere uur zonder schram of bult, dat kan natuurlijk niet.